Su içindeyken, taç yaprakları portakal kabuğu gibi çiçeğin etrafını sarar. Bu sayede suyun içeri girerek polenleri bozması önlenmiş
olur. Çiçekler yüzeye çıktığında kapalı olan taç yapraklar açılarak su yüzeyine yayılır. Polenleri taşıyan erkek organlar taç yaprakların üzerinde yükselerek adeta bir bir yelken işlevi görürler.
Dişi bitkinin çiçekleri ise, farklı bir yerde uzun bir sapın ucunda ve su yüzeyinde yer alırlar. Dişi çiçeğin yaprakları, su yüzeyinde ve suda hafif bir çöküntü yaratacak biçimde açılmıştır. Bu çöküntü erkek çiçeğin kendisine yaklaşmasını sağlayan bir çekim oluşturur. Erkek çiçek dişi çiçeğin yanından geçerken bu çekime kapılır. Böylece çiçekler birleşir, polenler dişi çiçeğin üreme organına ulaşır ve döllenme gerçekleşir.
Yeryüzündeki ilk vallisnerya'nın tek şansı vardır ve ancak ilk denemede tam anlamıyla başarılı olursa, bu özelliklerini bir sonraki nesle aktarabilir. Bu üreme sisteminin eksik çalışması durumunda erkek çiçek dişi çiçeği dölleyemeyecek, bu bitki yer yüzünden yok olup gidecekti. Bundan dolayı evrimcilerin iddia ettiği gibi bu döllenme sisteminin aşamalı olarak ortaya çıkması imkansızdır.
Bu bitki, Allah'ın sonsuz aklını ve örneksiz yaratma gücünü göstermektedir. Bu düşünen ve akleden için bir insan büyük bir delildir.
Uzay mekiğinin, uzay istasyonu ile kenetlenmesi, Vallisnerya'nın erkek çiçeklerinin dişileriyle buluşması ile kıyaslanabilir. Hatta Vallisnerya'nın sisteminin daha üstün olduğu bile söylenebilir. Uzay mekiğinin kenetleneceği noktaya kadar kontrol edilmesi gerektiği halde, erkek vallisnerya'nın dişisinin yanına yakınlaşması yetmektedir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.